“Luajmë me pasion dhe zemër dhe zjarr. Edhe Dortmundi është me ne”
Ai është Gigi Riva i Shqipërisë. Golashënuesi më i mirë në historinë e kombëtares kuqezi, pavarësisht se është pensionuar njëmbëdhjetë vjet më parë. Erjon Bogdani, “gjiganti nga Tirana” (191 centimetra i gjatë, i lindur në 1977, ish-menaxher i sektorit të të rinjve të Palermos, i diplomuar për Ekonomi dhe Tregti) niset për në Dortmund ku nesër në mbrëmje në Signal Iduna Park nuk do të mungojë në mbështetjen të kuqezinjve gjatë sfidës me Italinë.
Mes Italisë(aktualisht e nënta në renditjen e FIFA-s) dhe Shqipërisë (vendi i 66-të) diferenca është e tmerrshme…
“Kjo renditje nuk është aq e vërtetë sa renditja e tenisit ATP ku Sinner, Alcaraz, Djokovic dhe Zverev, vetëm për të përmendur më të mirët, nuk do ta kishin të vështirë të hiqnin qafe ata që janë kaq shumë prapa në renditje”.
Do të thuash që Shqipëria mund ta mposhtë Italinë?
“Në futboll çdo gjë është e mundur, ju luani me njëmbëdhjetë lojtarë, jo një kundër një. Ka shumë faktorë. Për shembull, ne kemi mjaft në favorin tonë”.
Na shpjego më mirë.
“Para së gjithash, fakti që ne e nisim si jo favoritë, ndërsa Italia, kampionia në fuqi e Evropës. Presioni është mbi ta, ata kanë gjithçka për të humbur ndryshe nga ne që kemi gjithçka për të fituar. Për më tepër, lojtarët tanë e dinë çdo sekret të tyre duke qenë se pothuajse gjysma e lojtarëve të thirrur luajnë ose kanë luajtur në Itali”.
Gjimshiti do të sfidojë bashkëlojtarin e tij te Atalanta, Scamacca, me të cilin fitoi Ligën e Evropës.
“Kapiteni ynë është gati për ta ndaluar. Ai është i pompuar, si i gjithë grupi i shqiptareve. Entuziazmi është lart. Ne duam të bëjmë gjëra të mëdha në Kampionatin Evropian. Pritja është e furishme, Parlamenti ka shtyrë dhe pezulluar seancat me shumicën e deputetëve që do të jenë të pranishëm në Gjermani. Në Dortmund do të jenë 50,000 tifozë shqiptarë: ata do të zëvendësojnë “Gelbe Ëand” (“Murin e Verdhë”) të famshëm të Borussia me Murin e Kuq e Zi, ngjyrën e flamurit tonë. Do të jetë koreografi fantastike. Dhe ndër të tjera, mbështetësit neutralë, ata gjermanë dua të them, do të jenë me ne duke qenë se kombëtarja italiane ka qenë shpesh e patretshme për ta”.
Cila është pika juaj e fortë?
“Jo vetëm një. Le të fillojmë me kompaktësinë e ekipit, unitetin, tërësinë, shpirtin e ekipit, “skuadrën” që trajneri Sylvinho mundi të krijonte. Një formacion i strukturuar mirë. Njëmbëdhjetë lojtarë janë në fushë që japin 120% e tyre, por ata në pankinë nuk janë ndryshe dhe kur hyjnë në fushë, nëse është e mundur, ne sulmojmë dhe mbrohemi me pasion, me zemër dhe me zjarr. Nuk është një rastësi që në grupin kualifikues përfunduam në vendin e parë përpara Republikës Çeke dhe Polonisë”.
Reparti më i mirë?
“Në mesfushë janë Asllani, i cili është rritur shumë te Interi, Ramadani, po ashtu te Leçe, Asani që luan në K League 1 koreane dhe playmaker Bajrami. Mund të bëjë dëm edhe me asistimet e tij për sulmuesin Broja në pronësi të Chelsea dhe në pamjet e shumë klubeve evropiane”.
A është kjo Shqipëria më e mirë ndonjëherë?
“Është e vështirë të përgjigjem. Për herë të dytë jemi rikthyer për të luajtur në fazën finale të një kampionati europian pas atij të vitit 2016 ku u eliminuam në fazën e parë. Trajneri ishte De Biasi dhe unë isha pjesë e stafit të tij”.
Problemi i vërtetë për Spallettin është mungesa e sulmuesve cilësorë. Mjafton të thuhet se asnjë italian nuk figuron në “Top 10” të Serisë A të fundit.
“Po, por Scamacca ka qenë shumë brilant në dy muajt e fundit, duke u ngjitur në disa pozicione për t’u afruar me dhjetëshen e parë në renditjen e golashënuesve më të mirë dhe Retegui ka një mesatare golash shumë të respektueshme në ekipin kombëtar”.
Cilin lojtar do doje ti hiqje Spalletit?
“Barella, pika kryesore e lojës italiane”.
Nëse do të duhej të vinit bast nesër, për çfarë rezultati do të vini bast?
“Në 85% ne nuk humbasim. Edhe një barazim vlen për renditjen në grup”.
