Interi fiton edicionin e 35-të të Superkupës së Italisë, i dyti radhazi dhe i shtati në historinë e tij. Në Riad (Arabia Saudite), zikaltërit mposhtën Milanin 3-0 në një ndeshje pa histori. Në minutën e 10-të Dimarco zhbllokon ndeshjen, duke marrë asistimin e Barellës në shtyllën e largët. Dzeko dyfishoi epërsinë në minutën e 21-të, duke përfituar nga një përgjumje e mbrojtjes kuqezi. Skuadra e Inzaghit kontrollon reagimin e ‘Djallit’ në pjesën e dytë dhe mbyll çdo fjalim në minutën e 77-të me Lautaro Martinez. Në minutën e 92-të, traversë e Rebiç. Për Inzaghin është triumfi i katërt, një rekord i ndarë me Lippin dhe Capellon.
Interi, në përbërje të cilit ishte edhe shqiptari Kristian Asllani, fitoi kështu derbin numër 234 në histori me meritë të plotë në fund të një ndeshjeje fillimisht të dominuar dhe më pas të kontrolluar pa shumë probleme, duke përfituar nga një Milan pa ide dhe tepër i shpërqendruar në mbrojtje. Inzaghi e mat Piolin me një përpjekje ekipore dhe duke anuluar dy armët kuqezi, një Theo Hernandez të panjohur dhe një Leao të përmbajtur shumë mirë nga Skriniar dhe shokët e tij. Në mburojë Edin Dzeko, i cili në moshën 37-vjeçare di ende të jetë vendimtar, por në përgjithësi i gjithë Interi bëri një ndeshje të shkëlqyer, duke menaxhuar mirë momentet e ndeshjes dhe duke përfituar nga pakujdesia e kushërinjve.
Një Tomori kaq i nënshtruar nuk është parë më parë dhe goli i tretë i Lautaros është fotografia e duhur e natës së keqe të qendërmbrojtësit anglez. Dhe nëse më i miri juaji është një portier që pranon tre gola, atëherë më shumë se një gjë ka shkuar keq dhe skuadra që i vodhi titullin Interit vitin e kaluar nuk është më aty dhe Pioli absolutisht duhet ta gjejë përsëri. Nuk është një ndërmarrje e lehtë, sepse kjo disfatë është një goditje e rëndë për moralin. Morali ngrihet në qiell për Interin, i cili fiton një trofe dhe mund të presë me padurim pjesën e mbetur të sezonit ende plot emërime të rëndësishme me më shumë optimizëm.
