Njeriun që ka një meritë jo të vogël në arritjen e suksesit të Vllaznisë të këtij sezoni futbollistik duket se e mundon diçka e brendshme. E kemi fjalën për Alban Xhaferin, sponsorin e kuqebluve, të cilin jemi mësuar ta shikojmë në postime entuziaste, që falë rezultateve pozitive që kohët e fundit tek Vllaznia kanë qënë të shumta, por, kjo e kësaj radhe është krejt ndryshe. Një postim që ka tërhequr vemendje të madhe të opinionit sportiv dhe më gjërë, brenda të cilit dallohet qartë se ka mesazhe të koduara. Mund të jetë një tërheqje vemendje për situatën që e rrethon, një dekurajim, apo karikim më i madh i energjive të tij për të vijuar më tej në misionin që ka marrë përsipër, pse jo edhe në atë që pritet të jetë si “lufta e egër” e ankandit të privatizimit të Vllaznisë. Ndonjë mesazh për bashkëpunëtorët e tij të afërt, apo diçka tjetër për ato që e rrethojnë, jo vetem në klub, por edhe në sfera të tjera, qoftë edhe shtëtërore, kjo mbetet për t’u parë në ditët në vazhdim.
Ndërkohë, ne ju lëmë në shoqërinë e postimit që sponsori i Vllaznisë, Alban Xhaferi ka publikuar në rrjetin social, që ndonëse është pak i gjatë, ato që do të kenë durim ta lexojnë deri në fund, do të ketë rastin të dëshifrojnë shumë gjëra në ato që Xhaferi kërkon ta ndajë me publikun.
…..
Japonezët gjithmonë e kanë dashur peshkun të freskët. Por ujërat pranë Japonisë nuk kanë pasur shumë peshq për dekada.
Kështu që për të ushqyer popullatën japoneze, anijet e peshkimit u bënë më të mëdha për të dalë në det.
Sa më larg që shkonin peshkatarët, aq më shumë kohe u duhej atyre të ktheheshin për të dorëzuar peshkun.
Nëse udhëtimi zgjaste disa ditë, peshku ne mberritje nuk ishte më i freskët.
Për të zgjidhur problemin, kompanitë instaluan frigorifere ngrirje në anijet e peshkimit.
Kështu që ata mund të peshkonin dhe t’i vendosnin peshqit në ngrirje.
Sidoqoftë, Japonezët mund të bënin dallimin midis peshkut të ngrirë dhe të freskët ndaj nuk i pëlqenin të ngrirë; prandaj, atyre iu desh ti shisnin më lirë peshqit .
Kompanitë më pas instaluan tanke te vogla uji per te mbajtur peshkun në anije.
Ata kështu mund të kapnin peshqit, t’i vendosnin në tanket dhe t’i mbanin gjallë derisa të mbërrinin në bregdet.
Por pas pak peshku ndaloi së lëvizuri në rezervuar. Ata ishin të mërzitur dhe të lodhur, por ende të gjallë.
Konsumatorët japonezë gjithashtu vunë re ndryshimin në shije sepse kur peshqit ndalojnë së lëvizuri për ditë, ata humbin shijen e tyre të freskët …
Dhe si e zgjidhën problemin kompanitë japoneze? , Si arritën të sillnin peshk të freskët me aromë peshku?
Nëse kompanitë japoneze do t’ju kërkonin këshilla, çfarë do të rekomandonit? Dhe si e zgjidhën problemin kompanitë japoneze? , Si arritën të sillnin peshk të freskët me aromë peshku?
(Ndërsa mendoni për zgjidhjen … Lexoni atë që vijon):
Sapo një person arrin qëllimet e tij, siç janë fillimi i një kompanie të re, shlyerja e borxheve të tij, gjetja e një partneri të mrekullueshëm, ose çfarëdo tjetër, ai fillon të humbasë pasionin. Ju nuk keni më nevojë të përpiqeni kaq shumë. Pra, vetëm relaksohuni.
Ata përjetojnë të njëjtin problem si njerëzit që fitojnë llotari, ose që trashëgojnë shumë para dhe nuk piqen kurrë.
Ashtu si problemi i peshkatarëve japonezë, zgjidhja është e thjeshtë dhe përmblidhet në këtë fjali:
Njerëzit lulëzojnë më mirë kur ka sfida në mjedisin e tyre.
Për të mbajtur shijen e freskët të peshkut, kompanitë e peshkimit vendosën peshqit brenda rezervuarëve në anije, por tani ata gjithashtu vendosin një peshkaqen të vogël!
Sigurisht, peshkaqeni ha disa peshq, por të tjerët perpiqen shumë, shumë të mbeten te gjallë. Peshqit sfidohen! Ata duhet të notojnë deri në tank brenda për të qëndruar gjallë.
Kur të arrini qëllimet tuaja, propozoni qëllime më të mëdha. Ju kurrë nuk duhet të krijoni sukses dhe pastaj të shtriheni mbi të.
Pra, ftoni një “peshkaqen në rezervuarin tuaj” dhe zbuloni se sa larg mund të shkoni.
Disa “peshkaqenë” do t’ju bëjnë të njihni potencialin tuaj, mos u frikësoni nga “dhëmbët ose kurthet” e tyre … ju qëndroni vigjilent, por gjithmonë “të freskët” ne mendje trup e shpirt .
Gjithmonë do të ketë peshkaqenë kudo që të shkoni …
Ne të gjithë jemi në të njëjtin vend, ku gjithmonë do të kemi vështirësi dhe ato do të jenë të mirëpritura nëse do te dijmë t’i shohim si mundësi për të gjetur dhe nisur ne rrugë të reja , shtigje te rinj, eksperienca te reja, për të dëgjuar mendime të tjera, për të gjetur kendveshtrime të reja për të parë JETEN, për të forcuar shpirtin tonë dhe për të bërë më të mirë vetveten.
