Një ndeshje heroike në fushë dhe një betejë e padrejtë me gjykimin: barazim 0-0 me Olimpija Lubjanën në Conference League
Në një mbrëmje ku emocionet e futbollit u ndërthurën me tensionin e njëanshmërisë flagrante, Egnatia doli e paprekur nga Lubjana, jo vetëm në rezultat, por edhe në dinjitet. Barazimi 0-0 ndaj Olimpija Lubjanës në raundin e tretë të UEFA Conference League ishte më shumë se një sukses teknik – ishte një provë karakteri për kampionët shqiptarë, që sfiduan gjithçka: një kundërshtar më të pasur, një ambient të zjarrtë dhe një gjykim skandaloz.
Egnatia nuk pati përballë vetëm një kundërshtar në fushë, por edhe një arbitër që u shndërrua në pengesën më të madhe. Skocezi John Beaton, 43 vjeç, e nisi ndeshjen me korrektësi, por sa më shumë rritej presioni i vendasve për të gjetur golin, aq më shumë luhatej bilbili i tij në favor të Olimpijas. Rezultati: 8 kartonë të verdhë për Egnatian, një karton i kuq për kapitenin Fangaj, dhe dy penallti të akorduara, nga të cilat e dyta u korrigjua vetëm falë ndërhyrjes së VAR-it. Ndërkohë, për Olimpija – zero kartonë. Zero! Si të mos kishin bërë asnjë faull gjatë gjithë ndeshjes.
Nëse ka një moment që shpjegon më mirë absurditetin e gjykimit, është ky: çdo kontakt i vogël nga Egnatia ndëshkohej, çdo protestë përpiqej të shuhej me karton, çdo moment i dyshimtë në zonë përfundonte me një vendim kundër shqiptarëve. Ishte një sfidë e dyfishtë – në lojë dhe përballë padrejtësisë.
Por në këtë skenë të vështirë, Egnatia tregoi fytyrën e një ekipi të rritur, me dinjitet, disiplinë dhe shpirt gare. Futbollistët e Edlir Tetovës mbajtën gjakftohtësinë, mbrojtën me vendosmëri, goditën me rrezik në kundërsulm dhe falë edhe një paraqitjeje brilante të portierit Dajsinani, ruajtën portën të paprekur.
Në letër, Olimpija kishte vlerë më të madhe në merkato (5.9 milionë euro ndaj 3.7 të Egnatias), mbështetjen e tifozëve dhe – fatkeqësisht – ndihmën e arbitrimit. Në fushë, shqiptarët treguan se asnjë nga këto nuk mjafton për të mposhtur një skuadër që luan me zemër, karakter dhe besim në vetvete.
Tani gjithçka është e hapur për ndeshjen e kthimit. Rrogozhina pret jo vetëm me entuziazëm, por me të drejtën për të kërkuar drejtësi. UEFA duhet të marrë seriozisht mënyrën si gjykohet një ndeshje e tillë. Sepse, nëse Conference League do të ruajë emrin e saj si kompeticion dinjitoz europian, nuk mund të tolerojë vendime që e kthejnë futbollin në farsë.
Egnatia ka fituar më shumë se një barazim: ka fituar respektin e publikut, krenarinë kombëtare dhe të drejtën për të ëndërruar më tej. Dhe përballë padrejtësive, ajo ka ngritur kokën, ka folur me lojë dhe ka lënë fjalët të flasin vetë.
Ndeshja e kthimit nuk do të jetë vetëm një përballje për kualifikim – do të jetë një manifestim i drejtësisë, i mbështetjes popullore dhe i atij futbolli që nuk e nëpërkëmbin dot as bilbilat më të njëanshëm.
Prof.dr. Xh Zekaj
“Mjeshtër i Madh”