Ndeshja Serbi-Shqipëri, e vlefshme për kualifikueset e Botërorit 2026, e cila u fitua nga Kombëtarja e Shqipërisë 0-1, falë atij goli fantastik të Rej Manajt, është përcjellë nga një numër i madh gazetarësh serb dhe ato shqiptar. Në kampin serb, spikaste një emër shumë i njohur, Rajko Delibašić me një karrierë të gjatë mediatike. Gazetar i STV USA Chicago dhe RTV KISS Kosovska Mitrovica, një nga gazetaret më të famshëm sportiv serbe. Më parë, ai ishte korrespondent i Jedinstvo Prishtina nga viti 1985 deri në vitin 2010. Lindur dhe jetoi për shumë vite në Mitrovicë, tani në Beograd.
Pasi kanë kaluar disa ditë nga sfida e Leskovacit, Rajko Delibašić, flet sesi e përjetoi ai këtë ndeshje.
Si e përjetuat ndeshjen Serbi–Shqipëri në Leskovac nga këndvështrimi i një gazetari serb?
Ndeshjen Serbi-Shqipëri e kam përjetuar si një dështim të madh të futbollit serb dhe faktin se shumë gjëra në futbollin tonë janë të gabuara dhe se shumë gjëra duhet të ndryshojnë.
Si ishte atmosfera në stadium , e ngarkuar politikisht apo sportive?
Atmosfera në stadium ishte shumë e mirë, gjë që kontribuoi në organizimin e mirë dhe sjelljen korrekte të të gjithë aktorëve.
A ju befasoi loja e Shqipërisë dhe mënyra si arriti fitoren 1–0?
Loja e Shqipërisë i befasoi të gjithë, taktikisht të përgatitur dhe të skeduar mirë në raport me kundërshtarin, me shumë lojtarë të mirë dhe cilësorë.
Cilat ishin për ju momentet më të rëndësishme të asaj ndeshjeje?
Goli pengoi plotësisht rrjedhën e lojës, Manaj shënoi një gol në momentin më të keq për Serbinë në qetësinë e pjesës së parë dhe në pjesën e dytë Abanija luajti shumë mirë në mbrojtje në mënyrë që Serbia të kishte një numër të vogël shansesh, ofensive por pa efekt.
A mendoni se kjo ndeshje tregoi se marrëdhëniet sportive mund të jenë më të pjekura se ato politike?
Krahasuar me pritjet, përveç disa momenteve të vogla pas golit dhe gjesteve të Manajt ndaj publikut, gjithçka ishte vërtet e drejtë dhe sportive, veçanërisht në fushë, dhe mendoj se asnjë nga lojtarët mysafirë, të stafit dhe menaxherëve profesionistë që ishin në tribuna dhe në fushë , nuk kishte ndonjë kundërshtim, gjë që mund të jetë surprizë, por ajo që të gjithë duam që në ndeshjet e ardhshme të jetë kaq sportive dhe e drejtë, e cila është gjithmonë mbi politikën.
Si e vlerësoni sjelljen e tifozëve serbë dhe shqiptare gjatë gjithë ndeshjes?
Unë thashë që sjellja ishte vërtet sportive, gjë që befasoi shumë dhe se ndoshta kjo ishte një lojë me teprimet më të vogla në krahasim me të gjitha ato të mëparshme, jo vetëm këto dy zgjedhje, por edhe në takime me ekipe të tjera në përgjithësi.
A mendoni se media serbe e pasqyroi drejt rezultatin dhe lojën e Shqipërisë?
Mediat serbe raportuan shumë saktë gjithçka që ndodhi në lidhje me dhe pas kësaj ndeshjeje. Ata vlerësuan lojën e Shqiptarëve për të cilën të gjithë thanë se ishte shumë mirë dhe e përgatitur në mënyrë perfekte që skuadra të mos e trembte aspak kundërshtarin. Përkundrazi, ajo kishte planin e saj të lojës, të cilin e mbajti gjatë gjithë ndeshjes dhe në fund me meritë arriti në një fitore të madhe. Ndërsa për Serbinë një humbje të madhe.
Si reaguan kolegët tuaj gazetarë pas përfundimit të ndeshjes?
Ata u befasuan kryesisht nga rezultati, por edhe nga loja e mirë e Shqipërisë dhe loja mjaft shterpë dhe e paprecedentë e Serbisë. Prandaj erdhi dorëheqja e trajnerit Stojkoviç menjëherë pas ndeshjes.
A keni folur me ndonjë futbollist shqiptar ose kosovar pas ndeshjes, si e përjetuan ata?
Bisedova me Rafet Prekazi dhe Bardhec Seferi, me miqtë e mi më të mirë të cilët më thanë se kjo lojë e Shqipërisë nuk është një surprizë për ta, por përkundrazi që kjo skuadër ka luajtur mirë për një kohë të gjatë dhe ka lojtarë të mirë që futbolli në Shqipëri është në zgjerim Që klubet dhe shkollat e futbollit po bëjnë mirë dhe se sukseset ende nuk priten në periudhën e ardhshme, por ata janë shumë të befasuar.
Si u prit fitorja e Shqipërisë në opinionin sportiv të Serbisë?
Në Serbi, kjo humbje u perceptua si një zhgënjim i madh-një hap i madh prapa i futbollit serb dhe vazhdimi i agonisë që zgjat më shumë, pra kriza e madhe e futbollit serb në lojë dhe rezultate, dhe ndryshime të mëdha po vijnë me ndryshimin e trajnerit dhe disa riorganizim të madh të lojës dhe stafit tjetër profesional dhe punojnë me kategori më të reja si bazë për përparimin e futbollit në vendin tonë .
Çfarë mendoni se dallon këtë përfaqësuese të Shqipërisë nga versionet e mëparshme?
Kjo kombëtare e Shqipërisë është një zbulim i vërtetë për ne me shumë lojtarë të mirë dhe me përvojë në të gjitha linjat. Me një Strakosh të sigurt në portë dhe lojtar tepër të disiplinuar në lojë gjatë gjithë ndeshjes. Ata i ngjajnë një ekipi serioz që nuk është më ai me të cilin asnjë ekip kombëtar evropian nuk mund të jetë i sigurt përkundrazi, që do të thotë përparim i madh në çdo kuptim dhe lavdërim për një punë të tillë dhe ngritjen e futbollit në përgjithësi në vendin tonë fqinj.
A mendoni se ky rezultat mund të shërbejë si një mesazh sportiv për dialog dhe respekt të ndërsjellë?
Ky rezultat paraqet vetëm faktin se Shqipëria ka përparuar në aspektin e futbollit në vitet e fundit dhe se Serbia ka shumë probleme që duhet të zgjidhen. Dhe loja në Leskovac tregoi se ekipet në fushë respektojnë atë që vetë mënyra e të luajturit pa vrazhdësi flet për shumë të drejtë dhe korrekte, gjë që më parë ishte e pamundur sepse gjithçka ishte ndryshe dhe mendoj se kjo lojë duhet të shërbejë si shembull se si të jetë secila dhe se marrëdhëniet duhet të jenë gjithmonë në atë nivel.
Nëse do të luhej kthimi në Tiranë, çfarë atmosfere prisni atje?
Unë mendoj se një ndeshje e mundshme në Tiranë duhet të jetë e njëjtë, megjithëse nuk kishte probleme në fushë në pranverën e kaluar dhe sjellja e audiencës është gjithmonë problematike, jo vetëm kur bëhet fjalë për këta kundërshtarë, por në përgjithësi. Megjithëse mendoj se asnjë nga Shqiptarët që ishin në Leskovac nuk kishte asnjë kundërshtim për asgjë dhe se ju të gjithë u larguat të kënaqur, jo vetëm me fitoren por edhe me mirëpritjen dhe mikpritjen tonë në të gjitha nivelet.
Dhe personalisht, çfarë ndjesie ju la kjo ndeshje sportive, profesionale apo edhe emocionale?
Ëështë e sigurt se për ne kjo lojë ishte një zhgënjim i madh në çdo kuptim, para së gjithash për shkak të rezultateve dhe më pas lojërave në tërësi dhe pasojave që do të kenë një rezultat të tillë për ne në rrjedhën e mëtejshme të kualifikimit, ku ne jemi absolutisht të shkruar, por është ende një sport sot humbet nesër fiton. Ne mbetemi duke pritur për një shans të ri dhe ju uroj shumë sukses në vazhdimin dhe vendosjen në Kupën e Botës pas barit, në të cilën unë besoj se me këtë lojë ju keni një shans, pavarësisht se kush është kundërshtari juaj .
Unë do të doja të vija dhe të shikoja ato lojëra baraz ku i kaloni ato në mënyrë që futbolli të marrë një shpërblim të madh për atë që keni bërë ndërsa keni përparuar vitet e fundit.
Në fund kam kënaqësinë të takoj disa kolegë gazetarë, veçanërisht Z. Xhevdet Zekaj, me të cilët arrita të flas shqip, sepse ende i kujtoj gjuhët me të cilat fola dje me miqtë e mi shqiptarë nga Kosova, ku kam jetuar për 50 vjet, dhe sot kam shumë miq të vërtetë Me të cilët jam në kontakt dhe do të jem gjithmonë, ndër të tjerët Rafetb Prekazi, Bardhec Seferi, Ahmet Turku, Ajet Šošoli, Fisnik Ademi, Redzep Gjakaj, Feridb Zekolin, Blerim Vunuci, Hisni Madjuni, dhe shumë të tjerë, mbi të gjitha nga klubi im i minatorëve dhe Klubi i Hendbollit Trepça.
Intervistoi: Prof. Dr. Xhevdet Zekaj
